A A A

Rozliczanie podróży służbowych - Dodatek do Gazety Podatkowej nr 86 (710) z dnia 28.10.2010

Dieta i inne świadczenia

Podstawowym świadczeniem z tytułu podróży służbowej, przyznawanym na pokrycie kosztów wyżywienia jest dieta. W przypadku zagranicznej podróży służbowej pełna dieta przysługuje za każdą zakończoną dobę tej podróży. Natomiast za niepełną dobę wynosi ona:

do 8 godzin - 1/3 diety,
ponad 8 do 12 godzin - 1/2 diety,
ponad 12 godzin - cała dieta.

Dieta jest świadczeniem rekompensującym koszty wyżywienia. W przypadku podróży zagranicznej jest ona zmniejszona, jeżeli pracownikowi zapewniono za granicą bezpłatne całodzienne wyżywienie lub opłacono je w cenie karty okrętowej lub promowej (do 25% diety). W razie zagwarantowania za granicą tylko częściowego wyżywienia, pracownikowi przysługuje na:

śniadanie - 15% diety,
obiad - 30% diety,
kolację - 30% diety,
inne wydatki - 25% diety.

Wypłacenie pracownikowi za granicą ekwiwalentu pieniężnego na wyżywienie całkowicie wyłącza prawo do diety, chyba że świadczenie to jest od niej niższe. W takim wypadku delegowanemu przysługuje odpowiednie wyrównanie.

Przykład

Pracownik odbył podróż służbową samolotem do Aten. W trakcie przelotu do miejsca delegowania i z powrotem otrzymał obiad. Pracodawca nie powinien obniżyć pracownikowi kwoty diety za ten posiłek, gdyż posiłki wydawane pasażerom w samolocie nie wpływają na wysokość diet. Z przepisów rozporządzenia wynika, że obniżenie diet dotyczy sytuacji, gdy wyżywienie opłacone zostało w cenie karty okrętowej (promowej), a nie w cenie biletu lotniczego.

Ważne!
Podczas podróży służbowej poza granicami kraju przysługuje dieta w wysokości obowiązującej dla docelowego państwa podróży.

Ustalona przez pracodawcę dieta za dobę podróży służbowej na obszarze kraju oraz poza granicami kraju nie może być niższa od diety określonej dla podróży krajowej pracowników sfery budżetowej (art. 77⁵ § 4 K.p.). Oznacza to, że pracodawca niebędący jednostką budżetową może samodzielnie określić wysokość diet z tytułu zagranicznej podróży służbowej, z tym że musi ona wynosić co najmniej ustawowe minimum (obecnie co najmniej 23 zł).

U pracodawcy, który nie uregulował tej kwestii w akcie prawa wewnątrzzakładowego lub w umowie o pracę, pracownikom przysługują należności w wysokości określonej rozporządzeniem dla sfery budżetowej. W przypadku podróży zagranicznej jest to rozporządzenie w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju.

Przykład

Podczas podróży służbowej do Hiszpanii pracownik miał zapewnione całodzienne wyżywienie.

W podanym przypadku pracodawca jest obowiązany do wypłaty pracownikowi za każdą dobę podróży diety w wysokości 25% na pokrycie innych wydatków.

Pracownikowi odbywającemu zagraniczna podróż służbową, oprócz diet, przysługuje zwrot kosztów: